De eerste minuut

Carlos gaf ons de opdracht een fragment te spelen uit een stomme film. Muzisch gezien is dit een moeilijk opdracht waar al vele nachten aan zijn opgeofferd. (Niet om de bewegingen te oefenen, wel omwille van het denkproces dat regelmatig in gang schiet.)

Ik heb besloten om de 1^ste minuut na te spelen. Dit lijkt me een haalbare doelstelling qua mimiek, pantomimiek,  verhaallijn en stunts. Die kerels uit de stomme filmperiode gingen er soms serieus tegenaan… Dit is niet voor mij weggelegd.

Voor ik lijfelijk ga oefenen,  ga ik het fragment ten gronde analyseren. Nadien, uit het zicht van alle en iedereen,  zal ik dit oefenen. Dit moet dan ’s nachts gebeuren, want mijn vier huisgenoten lopen hier constant rond.

Dus, de analyse:

• ·         Harold kijkt door een gat in zijn krant in het rond. (Blijkbaar zit hij de dames in het oog te houden. Dat zie ik zelf ook nog zitten.)
• ·         Er komt een mooie dame voorbij. Harold doet zijn krant naar beneden en bekijkt de dame op haar achterkant. Hij besluit recht te staan en loopt de dame achterna. Op dat moment komt er een tweede schoonheid voorbij. Hij besluit toch maar deze dame achterna te gaan. (Dat zou ik niet doen. Meestal blijf ik bij mijn eerste idee, maar soit…)
• ·         De dame gaat een café – restaurant binnen. Harold kijkt door het raam naar binnen. In dit fragment speelt hij “the Glasses Character”. (Hier ga ik het moeilijk krijgen. De snuiten die hij  trekt, zullen een spiegel vereisen.)
• ·         Hij gaat de gelegenheid binnen. Hij begroet de dame door zijn hoed aan te tikken en hangt over de toog. De maître is hier niet echt mee gediend, deze jongedame blijkt hem toe te horen. Tijdens zijn gesprek met de dame, wordt hij op de rug getikt. Hij kijkt even op en babbelt dan verder met de vrouw. (Mijn rug gaat parten spelen. We mogen geen attributen gebruiken, dus ook geen toog. Het voorover leunen zal mijn evenwichtsgevoel tarten…)
• ·         Onder zacht dwang wordt hij uiteindelijk naar eet tafeltje geleid. Harold gaat zitten, kijkt even op, krijgt een menukaart en begint hierin te lezen. (Wederom mijn rug! Geen stoel? Dat wordt zeer moeilijk! Als het maar goed afloopt.)
• ·         Zoals het gebruikelijk was in de stomme film, komt er nu een tekstfragment.
• ·         Na de welkome onderbreking heeft Harold plots een banaan vast. Hij pelt deze en werpt de schil de grond op. (Dit belooft!!!)
• ·         Hij eet de banaan op en … een tekstfragment, los op de 1^ste minuut! (“Gered door de gong”, zou ik zeggen!)

Goed, mijn jongste zoon zit hier nu naast mij. Het naspelen hou ik voor een andere keer.